Het kasteel is al zeker bewoond sinds 1771-'78 doordat het op de Ferraris kaart staat, onder de naam 'Blauwe Poorte'.
Begin de 19de eeuw is het het kasteel in handen gekomen van de familie Lousbergs, en omgevormd naar een buitenverblijf voor tijdens de zomer en hernoemd naar 'Château de Maaltebrugghe'. Het huidige classicistische gedeelte, met de voorkant naar het park, en de achterkant naar de Kortrijksesteenweg is waarschijnlijk gebouwd rond het jaar 1754.
Het classicistische gedeelte is gebouwd in stukwerk, en heeft negen traveeën waarvan de middelste drie uitspringen.
Het kasteel is begin de 19de eeuw in eigendom gekomen van Hubert Lousbergs, een textielfabrikant in Gent. Deze schonk het kasteel aan zijn dochter Henriëtte toen zij trouwde met Felix de Hemptinne in 1815.
Het rechter neogotische gedeelte is gebouwd rond 1860, omdat de zoon van Felix de Hemptinne, graaf Joseph de Hemptinne, te weinig plaats had voor zijn acht kinderen.
De familie de Hemptinne was ook textielfabrikant in Gent. Graaf Joseph de Hemptinne was een geëngageerde gelovige in de Rooms katholieke kerk, die een weeshuis stichtte naast het kasteel, het huidige Don Bosco Instituut.
Het rechter neogotische gedeelte is getekend daar baron J.P. de Bethune. Het is orthodoxe neogotiek, een stroming waar de Bethune achterstond. De Bethune stichtte ook de Sint-Lucasshool in Gent.
De Bethune vestigde zich in Gent in de buurt van het Maaltebruggekasteel, naast de putkapel, waar er een heuse kunstenaarskolonie ontstond.
De kapel van het neogotische gedeelte is een pareltje van de neogotiek, en de brandglazen zijn getekend en vervaardigd door het atelier van de Bethune. De muurschilderingen komen van het kunstatelier Bressers-Blanchaert, die ook in de putkapel gevestigd was. De kapel bevatte een retabel, die ontworpen was door de Bethune, en waar Blanchaert 40 jaar aan bezig is geweest, doordat hij er enkel op zaterdagen die toegewijd waren aan Onze-Lieve-Vrouwe aan werkte. Tijdens WO II werd door graaf Charles de Hemptinne die bij zijn zoon Jacques in het Mariasteen introk omdat het kasteel bezet werd, dit retabel verplaatst naar de kerk van Afsnee, waar het zich nog altijd bevind.
De fontein aan de voorkant van het kasteel was vroeger een sprankelende bron. En is ontstaan nadat het Maaltepark omgevormd werd naar een Engelse landschapstuin.
Tot begin de 19de eeuw is het niet geweten wie het Maaltebruggekasteel bezat. Rond die periode is het in handen gekomen van Hubert Lousbergs, die het schonk aan zijn dochter Henriette Lousbergs wanneer ze trouwde met Felix de Hemptinne in 1815. Bij het overlijden van Felix de Hemptinne, ging het kasteel over naar zijn zoon Joseph de Hemptinne die het uitbreidde. Na zijn overlijden ging het terug over naar zijn zoon Charles de Hemptinne. Deze was de laatste de Hemptinne die het kasteel bewoonde, en tenslotte verkocht zijn zoon Jacques het aan de stad Gent in 1955 samen met het park. Het Maaltebruggekasteel werd gebruikt als rusthuis, en verkommerde. In het jaar 1999 werd het kasteel aangekocht door de heer Frank De Palmenaer, die het renoveerde, en in 2005 begon te verhuren voor evenementen.